Beni deré  Mengelî’n  serin sularına daldırmakla hastalıktan  kurtaran, alnıma koyduğu elde anne şefkatini hissettiğim   teyzem Sare’nin vicdanını, anneliğini, merhametini sorgulatan oğlu Hasan’nın ölümündeki tavrının şaşkınlığında  yataktan doğruluyor yüzüne  bakıyorum annemin ‘ bir anne, nasıl der bunu? Gözlerimi açmaya kalkıştığımda güneşle parıldayan sular süzülüyor saçlarımdan, elbiselerimden  dereye,  teyzem   Sare, kurtulmama  fırsat tanımadan tekrar daldırıyor  ‘ eree vındı, vındı ! Bakıyor ki bırakmayacağım,  vazgeçiyor  kucakladığı gibi çırpınan beni, elbiselerimle  suyun içine daldırıyor, donuyorum ‘kêna (m)…çenik  eza vana, vındı